نقد کتاب قلعه حیوانات (مزرعه حیوانات)

قلعه حیوانات،داستانی تمثیلی با اشاره به انقلاب روسیه و سوء استفاده ((جوزف استالین)از قدرت توسط جورج اورول به رشته تحریر در آمده است.قلعه حیوانات با نام اصلی  مزرعه حیوانات در طول جنگ جهانی دوم نوشته شد و در سال 1945 میلادی انتشار یافت.

این رمان درباره گروهی از حیوانات است که انسانها را از مزرعه ایی که در آن زندگی می کنند بیرون کرده و خود اداره مزرعه را به دست می گیرند،ولی پس از مدتی این حکومت به حکومتی خودکامه با شرایط مشابه قبل تبدیل می شود.

هر کدام از حیوانات در داستان یک تصویر کلی یا نوع خاصی از فرد را در زندگی واقعی نشان می دهند.خوکهایی که می توانند بخوانند و بنویسند و سایر حیوانات را رهبری و سازمان دهی کنند ،رهبران بلشویک هستند و ناپلئون استالین است و اسنوبال تروتسکی و طبقه کارگر توسط اسب پیر و صبوری به نام باکسر نشان داده می شود.

کتاب قلعه حیوانات تمام واقعیات انقلاب سوسیالیستی را مطرح کرد ودر این کتاب به هیئت حاکم به عنوان کسانی که با گذر زمان اصول اصلی انقلاب را فراموش کردند توجه می شود .

داستان حکومت خوکها بر حیوانات و اینکه چگونه توانستند انقلاب آنها را منحرف نمایند و چگونه رهبران واقعی را از صحنه بیرون کنند را نمی توان فقط اختصاص داد به انقلاب روسیه ،این سرنوشت می تواند در مورد خیلی از حکومتها و انقلابها اتفاق بیفتد و واقعیت این است که تاریخ تکرار می شود و انسانها همیشه اشتباهاتشون را تکرار می کنند.

ایدئولوژی قلعه حیوانات شباهت بسیاری به افکار توتالیته ها دارد.در اینکه همه چیز مختص حکومت است،در آن ایدئولوژی رسمی وجود دارد،حکومت توسط فردی واحد اداره می شود ،نظام سلسله مراتبی وجود دارد ،در آن اعتقاد به مدینه فاضله وجود دارد و قوه قهریه و... .همانند توتالیته ها اعتقاد به ایدئولوژیهای اجباری و دور زدن قانون امری معمولی بود.

جورج اورول در کتاب خود آرمان شهری منفی را به نمایش گذاشته است و نشان داده است که آینده بشر ،چیزی  نیست که در ابتدای قرن بیستم به مردم وعده داده شدبود .

پیام کلی این داستان این است که تمایل انسان برای قدرت،ایجاد یک جامعه بدون طبقه اجتماعی را غیر ممکن می کند.

نهایتا دید اورول نسبت به انقلاب کارگری تحت نظام سوسیالیستی کاملا منفی،بد بینانه و مایوس کننده است.وی نظرات خویش را خیلی واضحتر در کتاب خویش موسوم به 1984 بیان داشته است.

منبع:http://sara88.persianblog.ir/post/3